Een dag met veel

Donderdag 26 April
Het is al vroeg staalblauw boven Kalocsa. De wekker is nog lang niet afgelopen of we hebben al koffie op bed. Geweldig handig die oude dompelaars.

Voor 8 uur hebben we al afgerekend en kunnen we aan het ontbijt. We gaan minimaal 70 km maar als het kan een beetje meer. Morgen in Budapest willen we ruim tijd hebben om het hotel te zoeken dus alles wat vandaag meer kan is meegenomen.

We stappen om even voor negen al op de fiets en na enig zoeken zitten we op de goede weg. In Foktö weer even zoeken maar al snel gaat het de goede kant weer op. Windje weer gunstig achter en goede rustige wegen. Geen Donau die blijft ver van ons vandaag.

Wel gaan we van de verharde weg af en gaan op de top van een dijkje verder. Goed hard met niet al teveel kuilen dus kunnen we er een goed tempo inhouden. De route die we volgen klopt niet met de kaarten en boekjes die we hebben, wordt ook niet aangegeven door routebordjes maar volgens ons gaan we goed.

Dus door met de geit. Die zien we niet maar wel midden in de verlaten vlakte ineens een afgebakend stuk met honderden schapen. Zo nu en dan langs het dijkje fietsen. Dan zien we ineens groepen mensen, meestal zo rond de 10 mannen en vrouwen, die de bosrand aan het bijhouden zijn. Alles wat een beetje dikke tak is wordt bewaard en netjes opgestapeld de rest ter plaatse verbrand. Over en weer wordt er vrolijk gegroet.

Als we weer in een dorpje zijn weten we ineens waarom we zoveel kinderwagens zien hier. Elk dorp heeft wel ergens een elektriciteitspaal waarop een ooievaarsnest is geplaatst en alle zijn ook bewoond. Ook onderweg komen we ze regelmatig tegen en ze zijn een stuk minder bang dan de reigers bij ons.

Het wordt inmiddels serieus bij ons. We gaan richting de 80 km en besluiten door te gaan naar Rackeve. Dan komen we uit op 90 km denken we.
We moeten langs een verschrikkelijke weg. Onverhard met gaten over de volledige breedte van het pad. Aan de ene kant grote hekken van buitenverblijfjes aan de andere kant een zijstroom van de Donau. Bij ons in Drente durven ze mensen over slechte fietspaden te sturen maar dit sloeg alles tot dusver.

Maar alle slechte wegen stoppen eens en we zijn alles weer vergeten als we Rackeve binnenrijden. De teller staat dan op meer dan 100 km.

We zitten nu buiten op het terras van Oazis Park motel een wijntje te drinken. Ons verbazend over het water van het zwembad aan onze voeten. Toen we aankwamen was het water bruin en oondoorzichtig, na een paar flinke scheuten uit een jerrycan met veel gevaarsetiketten werd het al snel doorzichtig en nu is het al bijna blauw. Morgen kunnen we er veilig in zwemmen volgens de eigenaar. Maar of we dat proberen???

Morgen nog 40 km naar ons volgende hotel. Moet een makkie zijn.

Groetjes Jelle en Rineke